ş

Annem ve babam ayrılmışlar, ben bir abim ise iki yaşında… Annem bizi almaya çalışmış ama anne tarafı istememiş. Bu sefer annem geri dönmüş. Bu kez de baba tarafım annemi istememiş. Bizi bir sürü kişi istemesine rağmen babam bizi alıp yuvaya götürmüş. Ben annemi hiç tanımadım. İçimde sürekli bir kor… Benim annem kim? Ben acaba anneme mi benziyorum, babama mı benziyorum? Beni kim doğurmuş çok merak ettim gerçekten. Ben dedim. ‘Annemi bulacağım’ Buldum da… Afyon’da yaşıyor, evlenmiş bir sürü de çocuğu olmuş, bizi unutmuş. Sonra beni görünce düştü bayıldı, bayılınca daha çok kızdım. Çünkü ben onun daha güçlü bir kadın olmasını isterdim. Ama aramızda hiçbir elektrik olmadı. Sanki hiçbir şey olmamış gibi… Sonra annem bana bizimle kalmak istediğini söyledi ama bir sürü çocuğu vardı ve ben bir kez daha çok kızdım anneme…Çünkü bu kez de diğer çocuklarını bırakacaktı. Çok alışmış çocuk bırakmaya…O an benim için annem bitti. Çünkü annelik bir armağan ve çocuklarına sahip çıkacaksın. Ama ben çok eksik kaldım. Yaşadıklarımı nasıl silebilir, benim annem silemez ki… Bazı şeyler ‘büyüdükçe düzelir’ dedim. Düzelmedi. Daha da büyüdü. Bizim için yapılacak hiçbir şey yok biz mağdur edilen çocuklarımız maalesef…” dedi. “AL-KOLİK BABAMLA SOKAKTA SÜRÜNDÜK” Çocukken yaşadığı zor günlerden bahseden ünlü isim, “Ben de annesiz büyüdüm. Annemle babam ayrılmış. Annem abimle beni almaya çalışmış ama ailesi izin vermemiş. Bunu da bu kadar açık şekilde ilk defa anlatmış olayım. Anlatacağım şeyler çok acı. Annem ayrıldıktan sonra bizi alarak annesinin evine dönüyor ama onu ‘biz seni çocuklu mu gönderdik’ diyerek istemiyorlar. O da bizimle beraber geri dönmüş. Bu sefer de babaannem onu içeri almak istemiyor. Annem yaşı küçük olduğu ve cahil olduğu için bizi bırakıyor. Babam da alkolik olunca biz onunla sokaklarda sürünmüşüz” dedi. “ANNEM TEK CÜMLESİYLE BENİM İÇİN BİTTİ” Konuşurken gözyaşlarına hakim olamayan Nursel Ergin, sözlerine şöyle devam etti: “Ben annemi hiç tanımadım. Yıllar sonra annemi buldum. Afyon’da evlenmiş ve bir sürü çocuğu olmuş, bizi çoktan unutmuş tabi. Annemi üzmek için söylemiyorum bunları. 25-27 yaşında annemle karşılaştığımızda düşüp bayıldı. Keşke daha güçlü olup çalışıp bizi bırakmasaydı, evlenmeseydi… Annemle polyannacılık oynadık. Bana krep yaptı, torunuyla tanıştı. Sonra bizimle kalmayı istedin ama bir sürü çocuğu vardı. Onları bırakıp bizimle gelmek isteyince ona bir kez daha çok kızdım. Çocuk bırakmaya çok alıştığı için benim için bitti.