Kardeşinin vefatı sonrasında, çeşit çeşit hastalığıyla uğraşamadığı ve sürekli “çürük tohum” diyerek hor gördüğü oğlunu çocuk esirgeme kurumuna veren baba tam on sene sonra bir okulun kapısında karşılaşır oğluyla. O an tanımıştır evladını. Delikanlı olmuştur artık. Ne yatalaklığı kalmıştır, nede başka bir hastalığı… Adam asla iyileşemeyeceğini düşündüğü oğluna dehşetle bakmaktadır o an. Işıl ışıl gözleri, ay gibi parlak yüzünü pişmanlıkla seyreder. -“Ben senden adam olmaz diye..
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.